Διαχείριση Σωματικού & Ψυχικού Πόνου

«Η αρρώστια είναι ο γιατρός στον οποίο δίνουμε την περισσότερη προσοχή. Στην καλοσύνη, στη γνώση, δίνουμε μόνο υποσχέσεις.Τον πόνο τον υπακούμε.» Marcel Proust

O πόνος θα μπορούσαμε να πούμε ότι είναι ένα φαινόμενο παράδοξο. Μοιάζει σαν κάτι που μας έκαναν οι άλλοι, ενώ στην πραγματικότητα τον προκαλέσαμε οι ίδιοι στον εαυτό μας, κατασκευάζοντας την αίσθηση. Όταν πονάω, σταματάω κάθε άλλη ασχολία και φροντίζω το κομμάτι μου που πονάει.

Όταν για παράδειγμα, όλο το σώμα είναι υγιές πλην ενός και μόνο σημείου που πονάει, η προσοχή μας είναι συνεχώς στραμένη στον πόνο που προκαλεί το πληγωμένο σημείο. Συνήθως βλέπουμε τον πόνο σαν ένα σύμπτωμα, ένα πρόβλημα που πρέπει οπωσδήποτε να το αντιμετωπίσουμε. Έτσι, η έμφαση που δίνουμε είναι στην ανακούφιση των συμπτωμάτων.

Υπάρχει όμως και μία άλλη οπτική όπου το ίδιο το πρόβλημα είναι μία απόπειρα «ίασης» από μία περιορισμένη αντίληψη που έχουμε για τον εαυτό μας. Ο πόνος, δηλαδή, είναι μία γέφυρα που μας φέρνει σε επαφή με άλλες πλευρές του εαυτού μας, έτσι ώστε να έχουμε μία πιο ολοκληρωμένη εικόνα για αυτόν. Υπό αυτό το πρίσμα, σκοπός δεν είναι να εξαλείψουμε το σύμπτωμα (δηλ. τον πόνο) αλλά να το εξερευνήσουμε.

Ο πόνος, είτε είναι ψυχικός είτε σωματικός, είναι μία ευκαιρία ώστε να διευρύνουμε την προσωπική μας ταυτότητα. Ο Master Eckhart έχει πει: «Αν θέλεις τον πυρήνα, πρέπει να σπάσεις το κέλυφος». Πόνος είναι όταν το κέλυφός μας είναι σπασμένο και μπορούμε να δείξουμε τι υπάρχει μέσα μας. Η ψυχοθεραπεία είναι ένα βοηθητικό μέσο ώστε να ανακαλύψουμε τον πυρήνα μας.