Ο ρόλος της ψυχοθεραπείας

• Η κλινική ανάλυση επινοήθηκε σαν θεραπεία και ορίζεται σήμερα ως μία προσπάθεια χωρίς προκαθορισμένο τέλος, με στόχο την κατανόηση όλων των κεντρικών ασυνείδητων σκέψεων, επιθυμιών, φόβων, συγκρούσεων, αμυνών και ταυτίσεων. Οι άνθρωποι αναζητούν ανάλυση με στόχο την προσωπική ανάπτυξη ή για να κατανοήσουν σε βάθος τα πανανθρώπινα θέματα που χαρακτηρίζουν την εποχή τους. 

• Η ψυχοθεραπεία, χωρίς να παύει να επιδιώκει την κατανόηση του ασυνείδητου και την προσωπική καλλιέργεια και ανάπτυξη, έχει πιο συγκεκριμένους στόχους: την ανακούφιση από συγκεκριμένες διαταραχές, εξαρτήσεις ή εθισμούς, τον περιορισμό της ψυχικής δυσφορίας που μπορεί να προκαλέσει ένα τραυματικό γεγονός όπως ένας χωρισμός, και το χτίσιμο μίας πιο ανθεκτικής ψυχικής δομής. Η ψυχοθεραπεία αποτελεί την πιο αποτελεσματική μέθοδο που γνωρίζουμε για την επίλυση βαθιά ριζωμένων προβλημάτων στην προσωπικότητα και μπορεί να επιφέρει σημαντική βελτίωση σε συγκεκριμένες δυσκολίες.  

• Το ειδικό χαρακτηριστικό της ψυχοθεραπείας είναι ότι πρόκειται για θεραπεία μέσω του λόγου. Απαιτεί από ένα άτομο να μιλά ελεύθερα για όλα όσα είναι δύσκολο ή αδύνατο να αντιμετωπίσει, και ένα άλλο να ακούει προσεκτικά, ενθαρρύνοντας τον πρώτο να εκφράσει τη μοναδικότητα του για τον εαυτό του και τα πράγματα. Η θεραπευτική σχέση δεν είναι ούτε μονόπλευρη ούτε ιεραρχική. Δημιουργεί μια οριζόντια και όχι μια κάθετη δομή. Πιο συγκεκριμένα, είναι μια αμοιβαία επωφελής συνεργασία, στην οποία η ακρόαση και η ομιλία εναλλάσσεται μεταξύ των δύο πλευρών του θεραπευτικού σχήματος. Ως αξιόπιστος πάροχος υπηρεσιών ψυχοθεραπείας στην περιοχή της Γλυφάδας , προσφέρουμε ψυχοθεραπείες και συμβουλευτικές συνεδρίες που ενισχύουν την ψυχική σας υγεία με τον βέλτιστο τρόπο.

• Ποιοι είναι ορισμένοι από τους λόγους που οδηγούν έναν στην αναζήτηση ψυχοθεραπείας; Οι άνθρωποι που στρέφονται σε ψυχολόγο μπορεί να αισθάνονται σαν παγιδευμένοι σε αδιέξοδο. Η ένταση, η επανάληψη ή η διάρκεια αυτού του αδιεξόδου είναι καθοριστικός παράγοντας για την αναζήτηση βοήθειας από έναν εμπειρογνώμονα. Το άτομο ανυπομονεί για ανακούφιση από κάτι που τον μπλοκάρει, από επώδυνα συμπτώματα. Στοχεύει να μειώσει τον ψυχικό πόνο που αισθάνεται, ή ακόμη και να αντιμετωπίσει συστηματικά βαθιά ριζωμένα προβλήματα προσωπικότητας, τα οποία θεωρούνται υπεύθυνα για μια ποικιλία συμπτωμάτων. Αλλά κάποιος μπορεί επίσης να θέλει να ενταχθεί σε μια θεραπευτική σχέση όχι απαραίτητα επειδή αντιμετωπίζει συγκεκριμένες δυσκολίες, αλλά με το στόχο την προσωπική ανάπτυξη και αυτογνωσία. Μπορείτε να βασιστείτε σε εμάς για τις πιο προηγμένες και αξιόπιστες υπηρεσίες.

• Τόσο στην έναρξη όσο και κατά την εξέλιξη της ψυχοθεραπείας, πρέπει να λάβει κανείς υπόψη το εξής φαινομενικό παράδοξο: συνήθως το πρόβλημα δεν είναι το ίδιο το πρόβλημα, αυτό δηλαδή που αποτέλεσε την αφορμή της ψυχοθεραπείας, αλλά η λύση που επιχειρεί κάποιος αποτελεί μέρος του προβλήματος και μάλιστα το εντείνει ή το ανατροφοδοτεί. Άλλωστε, όπως έχει πει ο Αϊνστάιν, πώς μπορεί κάποιος να αναμένει διαφορετικά αποτελέσματα κάνοντας τα ίδια πράγματα; Υπάρχουν λύσεις που φαίνεται να ενεργούν σαν από ένα τυφλό σημείο, με αποτέλεσμα το πρόβλημα να μην αποκαλύπτεται, να μην γίνεται ορατό, αλλά να παραμένει κρυμμένο, δηλαδή αθέατο από τη συνείδηση και εντούτοις ενεργό. Τέτοιες λύσεις που φαίνεται να επενεργούν στο περιθώριο του προβλήματος χωρίς να θίγουν τον πυρήνα του, εμφανίζουν συνήθως τα χαρακτηριστικά επαναλαμβανόμενων μοτίβων, δηλαδή διαδρομών τις οποίες ακολουθεί το άτομο χωρίς ωστόσο να οδηγείται πουθενά: στο τέλος κάθε τέτοιας διαδρομής επανέρχεται το εξαντλητικό συναίσθημα ενός αέναα αναπαραγόμενου αδιεξόδου. Με άλλα λόγια, τέτοιου τύπου λύσεις ομοιάζουν με δρόμους που δεν οδηγούν πουθενά.

• Η ψυχοθεραπεία είναι μία εξατομικευμένη διαδικασία που οφείλει να λαμβάνει υπόψη την ιδιαιτερότητα του ατόμου. Άλλωστε, όπως έχει ειπωθεί, «η ζωή του καθενός απορρέει από μία μοναδική ιστορία ασύγκριτη, που γράφτηκε μία φορά και δεν μπορεί να αναπαραχθεί στην οικουμένη και δεν υπάρχει μία αλήθεια που να εκφράζει το πλήθος όλων των ατομικοτήτων που κατοικούν πάνω σε αυτόν τον πλανήτη». Έτσι, η ίδια θεραπευτική λύση μπορεί να λειτουργήσει για ένα άτομο, ενώ να αποβεί καταστροφική για κάποιο άλλο. Η πολυπλοκότητα του ανθρώπινου όντος και του πολυεπίπεδου πλαισίου μέσα στο οποίο εντάσσεται και πράττει γίνεται, πράγματι, καλύτερα κατανοητή αν την προσεγγίσουμε όχι μέσα από το πρίσμα μίας μοναδικής αλήθειας που έχει τα χαρακτηριστικά της αυθεντίας, αλλά μέσα από το πρίσμα μίας πολλαπλότητας αληθειών που τείνουν να φωτίζουν το άτομο σε όλες τις πλευρές του.

• Ο θεραπευτής δεν ασκεί καθοδήγηση στο άτομο, ούτε του υπαγορεύει επιλογές ζωής. Δίνει, αντίθετα, μία ορισμένη κατεύθυνση στη διαδικασία με βάση τις γνώσεις του. Η κατεύθυνση αυτή δεν είναι ούτε μονοδιάστατη, ούτε υποχρεωτική, αλλά εξελίσσεται διαλεκτικά προσφέροντας στο άτομο όσο το δυνατόν περισσότερες εναλλακτικές. Η άσκηση της ψυχοθεραπείας δεν έχει τα χαρακτηριστικά μία ηθικής παρότρυνσης ή ενός προτρεπτικού λόγου: δεν εντάσσεται ούτε στην σφαίρα της ηθικής, ούτε στην σφαίρα της ρητορικής. Ο θεραπευτής ασκεί στην πραγματικότητα μία ιδιαίτερη τέχνη κατά την οποία συνδυάζει τα διαθέσιμα επιστημονικά και ερευνητικά ευρήματα με την κλινική του εμπειρία και γνώση. Πρόκειται στην πραγματικότητα για μία ευρεία και πρωτότυπη σύνθεση επιστημονικών πεδίων και θεραπευτικών προσεγγίσεων, προσαρμοσμένη κάθε φορά στην εκάστοτε περίπτωση.

• Όποιος εισέρχεται σε μία θεραπευτική διαδικασία θα πρέπει να γνωρίζει ότι δεν υπάρχει μία προτυποποιημένη θεραπεία, ένα είδος υποδείγματος – πασπαρτού που να ανοίγει όλες τις πόρτες. Θα πρέπει επίσης να ξέρει ότι η διάρκεια της θεραπείας δεν είναι προκαθορισμένη, δεν υπακούει δηλαδή σε ένα σύνολο a priori κριτηρίων καθολικά εφαρμόσιμων. Απεναντίας, πρόκειται πάντα για μια διαδικασία που ακολουθεί το ιδιαίτερο και μοναδικό πρότυπο μίας ρητής ή άρρητης συμφωνίας που έχει κάνει το άτομο με τον εαυτό του. Η θεραπεία συνεχίζεται μέχρι που το άτομο είναι επαρκώς ικανοποιημένο ως προς τα αρχικά του κίνητρα. Σε αρκετές ωστόσο περιπτώσεις παρατηρείται το φαινόμενο κατά τη διάρκεια της θεραπείας το άτομο να ανακαλύπτει και άλλους λόγους που το κάνουν να επιθυμεί τη συνέχισή της, πέρα από εκείνους στους οποίους οφείλεται η έναρξή της. Ή ακόμη το άτομο ανακαλύπτει νέες εστίες πιθανής εμβάθυνσης, στις οποίες επιθυμεί να «σκάψει» περισσότερο μαζί με τον θεραπευτή, διανοίγοντας νέες προοπτικές που δεν υποπτευόταν καν στην αρχή της θεραπείας.

• Χωρίς αμφιβολία υπάρχουν πολυάριθμες ψυχοθεραπευτικές προσεγγίσεις που βοηθούν τους ανθρώπους. Όμως το ερώτημα για το ποια είναι η καταλληλότερη θεραπευτική προσέγγιση είναι στην ουσία παραπλανητικό. Αυτό που είναι καθοριστικό για την ποιότητα της θεραπευτικής διαδικασίας δεν είναι θεωρητικά κριτήρια εσωτερικά στις ποικίλες θεραπευτικές προσεγγίσεις, αλλά είναι η ίδια η σχέση που εγκαθιδρύεται ανάμεσα στον θεραπευτή και τον θεραπευόμενο. Η κλινική εμπειρία προτείνει ότι οι ασθενείς θα πρέπει να αισθανθούν αρκετά άνετα ώστε να επιτρέψουν στον εαυτό τους να εκφραστεί ελεύθερα. Μία τέτοια ελευθερία απαιτεί τη χαλάρωση της θεωρητικής λαβής των θεραπευτικών υποδειγμάτων και επομένως μία ανασύνθεσή τους που καθιστά δυνατή την εμβάθυνση της θεραπευτικής συμμαχίας.

• Ο στόχος μιας ψυχοθεραπείας δεν είναι ποτέ ενιαίος και μοναδικός. Θα ήταν ακριβέστερο να μιλήσουμε για πολύπλευρους στόχους: διερεύνηση βαθύτερων πτυχών του εαυτού και της εμπειρίας του ατόμου, διεύρυνση της επίγνωσης και των ορίων αυτενέργειάς του, καλύτερη παρατήρηση των ψυχικών του διεργασιών, αποσαφήνιση των πολυδαίδαλων διαδρομών της επιθυμίας του. Όταν η επιθυμία κάποιου είναι ασαφής και συγκεχυμένη, όταν αυτός βρίσκεται σε κατάσταση εσωτερικής σύγκρουσης ή αμφιταλάντευσης από την οποία, παρά τις προσπάθειες του ίδιου και του άμεσου περιβάλλοντός του, δεν κατορθώνει να ξεφύγει, τότε η βοήθεια ενός ειδικού μπορεί να παίξει αποφασιστικό ρόλο. Σε τι ακριβώς συνίσταται ο ρόλος αυτός; Κυρίως στην αποσαφήνιση της επιθυμίας του και στην κατανόηση των λόγων της αμφιταλάντευσης. Έτσι, αποκτώντας συνείδηση των σύνθετων διαδρομών που ακολουθεί η επιθυμία του, μπορεί κάποιος να επινοήσει μία ολότελα δική του διάνοιξη και έναν δικό του προσανατολισμό, βγάζοντάς τα πέρα με το ιδιαίτερο σύμπτωμά του.